ناگفتنی ها

در آغاز هیچ نبود .کلمه بود و آن کلمه خدا بود.

و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود.و با نبودن چگونه می توان بودن ؟

حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم.

و حرفهایی است برای نگفتن . حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرو نمی آرند. حرفهایی بی تاب و طاقت فرسا که همچون زبانه های بی قرار آتشند ، و کلماتش هریک انفجاری را دربند کشیده اند.

کلماتی که هریک پاره های بودن آدمی اند.

اینان همواره در جستجوی مخاطب خویشند. اگر یافتند ، یافته می شوند و در صمیم وجدان او آرام می گیرند.

و اگر مخاطب خویش را نیافتند ، نیستند.

"دکتر علی شریعتی"

------------------------------------------------------------------

تبلور سخنان ناگفته در دل آدمی ، آغاز خوبی است برای یاگیری تحمل و خودکفایی . دردها نشانه های خوبی اند برای منی که قابلگی دردهایم را می دانم. 

------------------------------------------------------------------

یکسال گذشت.