زندگی شاید همین باشد:
لحظاتی که با همه مشکلات و دلواپسی ها ، فقط چند لحظه ، به غایت نوشیدن یک لیوان چای ، خودت را خالی کنی از همه افکار و به سکوت فرو بری و فقط زمزمه های چای را بشنوی که داره میره به اعماق وجودت. فکر کنی داره میره درونت و بوسه ای را ره توشه اش کنی تا به اعماق وجودت برسونه . بدون هیچ نگرانی یک شکلات هم به عنوان سوغات بفرستی و ممنون باشی برای این سلامت و آرامش.
لحظاتی که با یک پیام کوتاه روی همراهت از همراهت ، لبخند بزنی و خدا رو شکر کنی به خاطر این لحظات.
پست خوبی بود
قلم خوبی داری
موفق باشی