باغ گل سرخ

در گشودند به باغ گل سرخ و من دلشده را به سرا پرده رنگین تماشا بردند من به باغ گل سرخ ، با زبان بلبل خواندم

باغ گل سرخ

در گشودند به باغ گل سرخ و من دلشده را به سرا پرده رنگین تماشا بردند من به باغ گل سرخ ، با زبان بلبل خواندم

برهوت

برای تو که سالها پیش آخرین زمزمه ها را گفتی :
گوشم را بر زمین می گذارم
گوش به زنگم ؛
صدای پای بودن و آمدنت را انتظار می کشم
در این برهوت اشتیاق.

هامون به دریا پیوست

تنها ، جان تو و جان پرندگان پربسته ای که دی ماه به ایوان خانه می آیند.

خدا حافظ !

------------------------------------------------------------------------------------

بامداد روزجمعه 28 تیرماه خسرو شکیبایی که با نقش آفرینی در هامون اثری جاودانه در سینمای ایران بر جای گذاشت و با دکلمه شیوای اشعار فروغ ، زیبایی آن را به وضوح بیان کرد ، به حقیقت پیوست. یادش جاودانه باد.

گم شده در زمان

کهکشانها کو زمینم ؟

زمین کو خانه ام ؟

خانه کو مادرم ؟

مادر کو کبوترانم ؟

معنای این همه سکوت چیست ؟

من گم شدم در تو یا تو گم شدی در من
ای زمان ؟

کاش هرگز آن روز از درخت انجیر پایین نیامده بودم .

"زنده یاد حسین پناهی"